It happens...!

It's Bhaaubeej today! We had Diwali holidays till Padwa, i.e. no holiday for Bhaaubeej. We had an 8:30 am lecture today i.e. every Thursday. We (few of the stupid fellows of our class) came back from home yesterday itself in order to attend today's class. We went and it was declared that there won't be any class today!


Let's go exactly a week back - last Thursday. Sir announced that we will have a quiz on next Saturday, i.e. Nov 1st. Few of our classmates said that they will be extending their stay at home after Diwali and will come back only on Monday, i.e. Nov 3rd. Sir was angry hearing this. He expressed his anger saying - How can you go for such a long vacation? I will be taking lectures and you also plan to miss them during your long holiday - and things like that.


Let's go one more day back. While I was telling my parents that I will have to come back on Padwa, there being lecture on Thursday, they advised me to ask Sir if he will be conducting lecture for sure. I was afraid of asking this and next day when Sir was angry with the long holidays that people are taking, I decided better not to ask anything about the lecture. We (I repeat, few stupid fellows of our class) thus decided to come back on Padwa and attend the lecture being conducted on next day.


There were few logical reasons behind this:

1. I obviously get bored when I stay home for a long period. I need some work / something to study. I can's sit idle at home doing timepass for more than 3-4 days. And till Padwa, I already had 5 days long vacation, which was enough for me.

2. We don't understand much in the subject so it's better that we don't bunk the lecture just to stay at home. If we attend it, we will understand the things.


** Reason 2 is applicable to all those (stupid fellows of our class) who came for the lecture. **
** Whereas reason 1 is applicable only to me! (I guess) **


.. and the result is -- we- few stupid fellows of our class- proved ourselves to be stupid.


I have few questions:

1. Was being such a stupid necessary?

2. Why couldn't we (stupid people) think little wiser (??) and could decide to bunk the class (afterall it was an 8:30 am class!)

3. People say - you get used to things like - bunking lectures, late submissions, non-positive marks in exams, screwed up vivas etc. - when you complete your first semester in IIT. Then why couldn't we get used to all this?


Following are my answers:

1. Yes, this is the way I am.

2. I don't think that is something "wiser" to think about.

3. When people can't change the things / situations, they "get used to" them. I will not.

गूगल!!

मला गूगल मध्ये नोकरी मिळाली आहे! मी बंगलोरला आले आहे, इकडे उमाला भेटले. तिला म्हटलं, मला गूगल कुठे आहे हे माहीत नाहीए.. तर ती मला म्हणाली, अग, गूगल ना, याहू च्या अगदीच जवळ आहे. तू माझ्यासोबत चल, मी तुला सोडते गूगल मध्ये.. मग आम्ही निघालो.. जाताना H11 च्या गप्पा मारत चालत आहोत.. जाताना मला आजुबाजुची दुकानं ओळखीची वाटत आहेत, मी उमा ला म्हटलं, अग इथे आधी कधीतरी येवून गेल्यासारखं वाटतय गं, तर उमा मला म्हणते, अग तू बंगलोर ला होतीस ना काही दिवस, आली असशील कधी तरी या भागात.. मी म्हटलं, हं.. शक्यता आहे.. ज़रा चालल्यावर उमा मला म्हणते, आता ह्या बिल्डिंगच्या दुसऱ्या बाजुच्या दरवाज्यातून तू बाहेर पडलीस ना, की गूगल ची बिल्डिंग समोरच दिसेल तुला.. मी म्हटलं, ठीक आहे मग, भेटू संध्याकाळी.. मग मी त्या बिल्डिंगमध्ये शिरले, पाहते तर काय! ती तर I.I.T. ची main building होती! म्हटलं, ही इथे कुठे आली!!??!! विचार करता करता दुसऱ्या दरावाज्यापाशी पोहोचले, समोर गूगल ची बिल्डिंग! मग आत गेले, नविन काम मिळालं॥ सगळ्यांशी ओळख झाली, मग माझ्या cubicle मध्ये गेले.. TL सोबत ओळख झाली नाही फ़क्त.. तेवढयात माझा teammate म्हणाला, there comes the TL! मी पाहते तर समोर अतुल कुलकर्णी उभा!! हा? TL? !! wowww!! :) त्याच्याशी ओळख झाली, मग कामाला सुरुवात....!

सकाळी उठल्यावर लक्षात आलं, की तो परिसर माझ्या पुण्याच्या घराजवळचा होता.. म्हणुन ओळखीचा वाटत होता!

(हे वाचणार्यांना गूगल मध्ये नोकरी लागल्याची पार्टी देणार नक्की!! पण स्वप्नात च! :P)

मला नाही मिळाल..

एखादी गोष्ट जेव्हा मिळवण्याची इच्छा असते किव्वा त्यासाठी खूप प्रयत्न केलेले असतात, ती मिळाली नाही कि माणसाची काय प्रतिक्रिया असते?

माझ्यापासून सुरुवात करते.. मी हळहळते.. त्या गोष्टीच नेहमी दु:ख करत बसते.. आठवण काढत राहते.. मला का मिळाल नाही याचा विचार करत माझा वर्तमानातला वेळ वाया घालवते.. :-((

इतर लोक काय करतात, बघु तरी.. अस म्हटल, तर दोन प्रकारच्या प्रतिक्रिया दिसल्या.. खूप कमी लोक माझ्याप्रमाणे हळहळणारे होते.. उरलेले अस म्हणणारे होते कि..
".... नाही नाही.. त्या गोष्टीत काही राम नाहिए.. (समजा ती गोष्ट म्हणजे एखद्या अभ्यासक्रमासाठी मिळणारा प्रवेश असेल, तर..) तो अभ्यास्करम करून काही फायदा होत नसतो.. ज्यान्ना इतर काही करत येत नाही ते तो अभ्यासक्रम घेतात.. "

इत्यादि.. इत्यादि.. आणि अशाच प्रकारची त्या गोष्टिच्या विरोधात अनेक वाक्य..

अशी लोक डोक्यात जातात माझ्या.. मान्य आहे, नसलेल्या गोष्टीसाठी हळहळत बसणे, त्यासाठी सध्याचा वेळ फुकट घालवणे हा मूर्खपणा आहे.. पण या लोकान्च्या प्रतिक्रिया ऎकून मला ते ढोन्गी वाटु लागतात.. ज्या गोष्टीसाठी प्रयत्न केले ती अचानक बिनमहत्वाची, फालतू कशी काय वाटू शकते? कि स्वत:ला नाहि मिळाल / मिळवता आल म्हणुन आपल्या सोयीने त्याची किम्मत ते ठरवतात?
मग पुर्वी या लोकान्चे कष्ट आणि प्रयत्न पाहून मला जो अभिमान वाटायचा तो आता रागात बदलून जातो.. स्वत:च्या (खोट्या) समजुतीखातर ते नकळत ती गोष्ट ज्यान्ना मिळाली त्यान्चा अपमान करतात अस मला वाटायला लागत.. dishonest, fake people!!

खर तर या दोन्ही टोकाच्या भुमिका झाल्या.. दु:ख न करण आणि आपल्या सोयीनुसार किम्मत ठरवुन दुसरयाचा अपमान न करण, हाच खरा शहाणपणा!

sink point

"sink point".. अस एखाद ठिकाण जिकडे सगळ्या भावना ’sink’ होतात..
काहीन्साठी आई-बाबा ’sink point’ असतात.. काहीन्ना मित्र-मैत्रिणी.. पण प्रत्येकालाच अशा ’sink point’ ची गरज पडत असेल, नाही का?
कितीही एकट्याने जगण्याचा आव आणला तरी कोणत्या ना कोणत्या क्षणी माणसाला दुसर्याची गरज भासतेच.. म्हणजेच एका ’sink point’ ची..
मगाशी म्हटल्याप्रमाण काहीन्चे ’sink point’ त्यान्च्या ओळखीचे लोकच असतात.. उदाहरणार्थ.. आई-बाबा.. नातेवाईक.. मित्र-मैत्रिणी.. पण जर एखाद्याला यापैकी कोणीच तितक जवळच वाटत नसेल पण परकच कोणी तरी ’sink point’ वाटत असेल, तर त्या नात्याला काय नाव द्यायच?? म्हणजे.. अशी एखादी व्यक्ती जिने ’दिवस कसा गेला?’ एवढ जरी विचारल तरी छान वाटव.. जेव्हा मन ठिकाणावर नसत तेव्हा त्या व्यक्तिला समोर बसवुन सगळ सान्गुन टाकाव.. हो.. पण फक्त ’sink point’ म्हणजे.. उलट बाजुने त्या व्यक्तिने काही अपेक्षा नाही धरायच्या.. जस की ’एकतर्फी’ फक्त आपल्या चिन्ता त्या व्यक्तिला द्यायच्या.. तिने त्या दूर कराव्यात अशीही अपेक्षा नाही.. फक्त तिने त्या ऐकून घ्याव्यात.. समजून घ्याव्यात.. त्या दृष्टिने हक्काच माणुस..

काय नाव द्यायच या नात्याला??

हो पण प्रेम नक्कीच नाही.. कारण त्या व्यक्तीने अपेक्षा धरायच्या नाहीत.. प्रेम निस्वार्थी असत.. अपेक्षाविरहित असत म्हणतात.. पण असत का खरच? ’लग्न’ ही अपेक्षा तरी नक्कीच असते.. नाही का? म्हणुनच हे प्रेम नव्हे..

ek din.. "baksh" diyaa..

Aaajacha divas kharokhar asa hoata.. Jase ki Dev mala mhantoy.. "Ye ek din baksh diyaa.."

Sakaali plan kela.. Siddhivinayakala jaayche.. Powai-Dadar local and then taxi.. agadi soppe waatale hoate.. KanjurMarg la pohochalo.. Platform war jaata jaatach paayaryanwar paay ghasarun.. DHADAAAM... Paay satakala aani paayari chi kad joraat paathila lagali.. Dev mhanala asel.. "Dokyala naahi na laagale.. baksh diya..."

Siddhivinaayakala pohochalo.. Darshan 15 minutat zaale.. Baher aalo.. Dadar station la local saathi thambalo.. Ek local aali.. KaLena kuthe jaate te.. Jaayche.. Nahi.. karat karat gardi t adakalo.. kasebase baaher aalo.. Ajun ek local aadhich tharwun sodun dili.. Parat ti gardi nako mhaNun.. Nantar Dombiwali chi aali.. Ti ter jaate..maahit hoate.. Sayali, Amita aani ticha haat pakdun me.. local madhye ghusanyaachyaa prayatnaat.. Karata karata.. asa watale ki naahi..aata tighi aat jaaNe shakya naahi.. Sayali aani Amita lokanna dhakalat maage yewu laglelya.. Gardichya baaher.. aani me.. maajhaa haat Amita chyaa haataatun sutlela.. Majhi paath local kade.. maajha chashma padaNyachya maargaawar.. ek baai mala pudhun local madhye dhakaltey.. ek baai daavikaDun ujawikaDe.. Me kinchaLtey.. Majhaa haat local madhye chadhalelya baayakanchyaa madhye adaklela.. Majhya khandyaawarachya purse chyaa pattyamadhun eka muline (chukun ki chori chya uddeshaane!!) haat ghaatlela.. tya baai chyaa dhakyaane mala brahmaand aathavale.. kaaran tya kshaNi jar local suru zaali asati ter maage kaahich aadhar na raahilyamule me toal jaaun chaalatya local war kiwwa platform aaNi local chyaa madhye aapatale asate.. Kasateri toal sawarala.. Tya baai ne shiwyaa ghaatalya.. 'Chadhayche naahi ter geli kashala pudhe!!??!!' Toal sawarun maage yeNar tevadhyaat local jarashi halali.. maajhi purse tyaa mulichyaa haatat.. oraDale joarat.. tila (nashib!!) kaLale.. Aani local suru an me (maajhyaa purse sakat) maage..

Dev mhanala asel.. "Jiyo..aur ek din.. Baksh diyaa.."

---------------------

Nanatar neet sawaralyaawar ya goshtichi majaa waatu lagleli.. paN ti 20-30 second aamhaa tighincha jeev khaaliwar.. Kaahi kalat navate..sudharat navate.. PaN kharokhar.. tya kshaNi kaahihi waeet ghaDu shakale asate.. PaN.. Ek din baksh diya tha..

---------------------

Aata paathila lagalela changalach ThaNaku laagley.. Na neet basata yet aahe.. na neet uthata yet aahe.. PaN aaj darshan hoate nashibaat.. aani te miLale.. Paathiche dukhaNe kaii.. bare howun jaaail.. Doke wachale.. Jeev wachala.. he kaai kami aahe? Devakade me constantly karat asalelya prarthanechaa pariNaam asaawaa.. 'Majhe MTech mala yashaswirityaa poorNa karaychey..' MhaNun dev kadachit mhaNala asel.. "Baksh diya.."

Mala aathavaN zaali ti magachya varshichya pahilya divasachi.. 1st Jan 2007.. Sakali sakali gaadiwatun jaatana.. mala aakashaat pakshyancha sundar thava disala.. Me gaadi pudhe chalwat war baghu laagale... tya 5-10 secondat majhaa andaaj chukala aani me bridge chyaa kadyaawar jaaun aaDalanyaacha betaat (!) hoate.. Bicchara cycle walya cha hi majhyaamule toal gela.. Me madhyech tyachya track war aale na!! Teva hi dev asa kahi teri mhaNAla asaNar.. "Navin varshe.. Be carefull.. Tula khoop mothi majal maraaychi aahe.. Sankate yetil paN tarun jaashil.. "