विडंबन - १

रात्रीस खेळ चाले, या गूढ चांदण्यांचा
संपेल ना कधीही, हा खेळ सावल्यांचा ||ध्रु||

हा चंद्र ना स्वयंभू, रवी तेज वाहतो हा
ग्रहणात सावल्यांचा अभिशाप भोगतो हा
प्रीतीस होई साक्षी, हा दूत चांदण्यांचा ||१||

या साजीऱ्या क्षणाला, का आसवे दिठीत
मिटतील सर्व शंका, उबदार या मिठीत
गवसेल सूर आपुल्या, या धुंद जीवनाचा ||३||

(येथून उचललं आहे - पहिलं आणि तिसरं कडवं)

"हा खेळ सावल्यांचा" या चित्रपटातलं हे गीत... मी जेव्हा पहिल्यांदा हा चित्रपट पाहिला / गाणं ऐकलं, तेव्हा माझ्या बाबांनी मला त्याचं विडंबन कसं करता येइल याची एक मस्त आयडिया ची कल्पना दिली होती - ते नेहमी शेवटची ओळ म्हणताना - "हा खेळ चावण्याचा..." असं म्हणायचे...

आज खूप वर्षांनी मला याचं थोडंफार विडंबन सुचल्यासारखं वाटतंय... ते असं...

पावसाळ्यात खेळ चाले, या डास-प्राणियांचा
संपेल ना कधीही, हा त्रास चावण्याचा ||ध्रु||

हा डास ना गरीब, मलेरिया वाहतो हा
पावसात माणसांच्या, शिव्या शाप भोगतो हा
आजारास होई कारण, हा डास एव्हढास्सा ||१||

या मस्त पावसाळी, का त्रस्त चेहरा हा
odomos लावुनिया, जा झोप शांत आता
येइल निवांत झोप, आता मच्छरदाणीत||३||

आशा आहे की हे इतकंही वाईट नसावं की तुम्ही मला चावायला उठाल... :P